U okviru pratećih programa četiri izložbe Muzeja savremene umetnosti u Beogradu, tokom oktobra biće održano osam javnih vođenja i predavanja.
U okviru izložbe Magičnost drevnog – Venija Vučinić Turinski biće organizovana tri vođenja i predavanja – 12. oktobra, 9. novembra i 23. novembra od 13 časova, dok će javno vođenje umetnice Jelene Bulajić kroz njenu izložbu After Sugimoto u Salonu MSU biće organizovano 14. oktobra u 18 časova.
U programu MSU su i javna vođenja na ruskom jeziku: 13. i 26. oktobra u 13 časova – vođenje kroz izložbu Bora Iljovski: Pomereni redosled u Galeriji-legatu Milice Zorić i Rodoljuba Čolakovića, 17. oktobra u 18 časova – vođenje kroz izložbu After Sugimoto u Salonu MSU, i 31. oktobra u 18 časova – vođenje kroz izložbe Magičnost drevnog – Venija Vučinić Turinski i Aktivitet - 100 godina nadrealizma u Muzeju savremene umetnosti.
Serija javnih vođenja i predavanja autora dr Rajke Bošković održaće se u okviru pratećeg programa izložbe Magičnost drevnog – Venija Vučinić Turinski, koja je deo ciklusa izložbi UMETNOST I LIČNOST– skulptorke iz kolekcije MSU.
Prvo u nizu javnih vođenja i predavanja pod nazivom Tradicija i modernost – tačke razdvajanja i spajanja biće održano u subotu, 12. oktobra 2024. u 13 časova u Muzeju savremene umetnosti u Beogradu. Tom prilikom gost će biti Milena Đurica, slikar, viši kustos Etnografskog muzeja u Beogradu.
U subotu 9. novembra 2024. godine u isto vreme na javnom vođenju i predavanju dr Rajke Bošković pod nazivom Etnografski predmeti kao inspiracija gost će biti Nataša Nikolić, etnolog, muzejski savetnik Narodnog muzeja Šumadije u Kragujevcu.
Predavanje Drvo – (od)uvek aktuelan materijal u skulpturi predviđeno za subotu 23. novembar 2024. u 13 časova zatvara serijal javnih vođenja i predavanja kroz izložbu, a gost na predavanju će biti Željka Momirov, vajar i profesor na Akademiji likovnih umjetnosti u Trebinju (BiH).
Ciklusom izložbi „UMETNOST I LIČNOST - skulptorke iz kolekcije MSU“ razmatra se i sagledava dvosmerni put uzrastanja Od ličnosti Do umetnosti i/ili Od umetnosti Do ličnosti. Ovim ciklusom, koga čini dvanaest samostalnih i trinaesta grupna izložba, predstavljaju se skulptorke koje su svojim stvaralaštvom dale značajan doprinos skulpturi 20. i početka 21. veka.
Treća u nizu izložbi predstavlja skulptorski opus Venije Vučinić Turinski. Na našoj umetničkoj sceni njeno stvaralaštvo, koje traje više od šest decenija, predstavlja sasvim osobenu i nesvakidašnju pojavu. Specifičnom umetničkom poetikom nenadano nam otkriva novo i neočekivano viđenje drevnih predmeta, sprava i stvari iz svakodnevnog okruženja koji sadrže i simboličku dimenziju. Istovremeno obični i magični; daleki i bliski; ogoljeni i tajanstveni, oblici njenih skulptura plene svojom, na prvi pogled, nesputanom igrom, ali i veoma dobro odmerenom unutrašnjom konstrukcijom, što im daje kompaktnost i ubedljivost izraza.
Umetnički opus Venije Vučinić Turinski odraz je njenog stava i shvatanja - i života, i umetnosti, koje iskazuje u svojim skulpturama jasno, jezgrovito, nepokolebljivo i neopozivo. Van ikakvih pomodnih strujanja, proklamovanih nametnutih tendencija, grčevite težnje da upliva u aktuelne umetničke tokove... kristalno jasan, duboko proosećan i promišljen, svoj put sledi bespogovorno od samih početaka svog umetničkog delovanja do danas. Nesumnjivo sa potpunom svešću i prihvatanjem šta iz toga sledi – neminovnost suočavanja sa marginalizacijom; stavljanjem po strani njenog umetničkog rada; nedovoljnog stručnog uvida i osvrta na umetnički doprinos, a samim tim i izostanak odgovarajućeg uključivanja u istorijske preglede umetnosti.
Drvo – osnovni i skoro jedini materijal u njenoj skulpturi, Venija najčešće ne ostavlja izvorno, sa vidljivim unutrašnjim tokovima, koji umetnika mogu da nadahnu, ali, i da zavedu. Njeno drvo je najčešće crno kao ugarak; kao ono sa ognjišta, koje u sebi još uvek čuva toplinu; u kome se došlo do dubine smirenja, ali ne i ugaslosti bez života. U tim i takvim oblicima i predmetima od drveta (premazanog bajcom) sadržana je sva snaga i energija drveta kao dragoceno jezgro usahlog plamena. Ali nijedan deo drveta u Venijim skulpturama nema prizvuk daljeg propadanja, niti tehnicističke dejstvenosti monohromnih reljefa i asamblaža od drveta (takođe obojenih crnom, ali i belom ili zlatnom) Lujze Nevelson (Louise Nevelson). Naprotiv, dobro pronađeni elementi na Venijinim skulpturama stvaraju poseban svet arhetipskih oblika na kojima je sačuvana i ubedljivo dočarana toplina ne samo materijala (drveta), nego i celokupnog prizora. I to sasvim posebnog dejstva i utiska topline – one zatomljene, nabijene, otkrivajuće ... i bliske, koju u sebi čuvaju predmeti iz narodne radinosti. Snažno doživevši svu lepotu i mistiku takvih predmeta, ona je duboko dotakla mudrost narodnog umetnika u njegovom oblikovanju svakodnevnih upotrebnih predmeta. Etnografski predmeti kao polazište - neobično komponovane skulpture kao ishodište.
U doba neprestanih promena i često grčevite pomame za novinama u umetnosti 20. veka, koja se još silovitije nastavlja danas na početku 21. veka, umetnički opus Venije Vučinić Turinski odražava jedno posvećeno i duboko uranjanje u sebe i svoj specifičan umetnički svet. To je rezultiralo stvaranjem samosvojnog i autentičnog skulptorskog umetničkog opusa, celovitog i zaokruženog.
Izložba traje do 23. novembra 2024.
